Kontakt z osobą przebywającą w Areszcie Śledczym?

Po pierwsze należy wskazać, że sposób kontaktu osoby przebywającej w Areszcie Śledczym zależy od tego czy osoba ta jest tymczasowo aresztowana czy osadzona celem odbycia kary orzeczonej prawomocnym wyrokiem sądu.

Kontakt z osobą tymczasowo aresztowaną jest zdecydowanie trudniejszy niż ze skazanym. Ponadto przekazanie jakichkolwiek przedmiotów użytku codziennego obwarowane jest licznymi ograniczeniami.

Widzenie — tymczasowo aresztowany

Stosownie do treści art. 215 § k.k.w. [t]ymczasowo aresztowany ma prawo do porozumiewania się z obrońcą, (…), podczas nieobecności innych osób oraz korespondencyjnie. Osobisty kontakt tymczasowo aresztowanego z obrońcą jest zaś możliwy, po wydaniu przez organ, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje, zarządzenia o wyrażeniu zgody na widzenie –  o  czym więcej https://zemla-szymanski.pl/prawa-i-obowiazki-podejrzanego/

Ponadto art. 217 § 1a k.k.w. daje prawo tymczasowo aresztowanemu do co najmniej jednego widzenia w miesiącu z osobą najbliższą. W praktyce ilość widzeń w miesiącu jest uzależniona od organu w dyspozycji którego znajduje się tymczasowo aresztowany.

Niemniej jednak, aby udać się na widzenie konieczna jest zgoda od organu do dyspozycji którego tymczasowo aresztowany pozostaje. Przedmiotowy wniosek powinien zawierać dane osoby która ubiega się o widzenie (imię i nazwisko, adres zamieszkania, PESEL, numer dokumentu potwierdzającego tożsamość), dane osoby tymczasowo aresztowanej, stopień pokrewieństwa oraz organ do którego składamy wniosek. Ponadto warto umieścić sygnaturę sprawy.

Warto podkreślić, że w sytuacji w której w ocenie organu wydającego zgodę zachodzi uzasadniona obawa, że spotkanie miałoby się odbyć:

• w celu bezprawnego utrudniania postępowania karnego,
• do popełnienia przestępstwa, w szczególności podżegania do przestępstwa,

organ ten może odmówić widzenia z tymczasowo aresztowanym.

Warto dodać, że na zarządzenie o odmowie udzielenia zgody na widzenie, przysługuje zażalenie.

Następnym krokiem po uzyskaniu zgody na widzenie jest sprawdzenie na stronie internetowej konkretnego Aresztu Śledczego, w którym przebywa tymczasowo aresztowany zasad dotyczących widzeń. Areszty Śledcze na swoich stronach internetowych zamieszczają informacje zarówno dni jak i godzin w jakich odbywają się widzenia.

Jeżeli tymczasowo aresztowany posiada dzieci to warto wiedzieć, że widzenie z  małoletnim jest możliwe, jednakże dopiero po uzyskaniu zgody na widzenie z  tymczasowo aresztowanym na wniosek przedstawiciela ustawowego. Osoby małoletnie mogą korzystać z widzeń tylko pod opieką osób pełnoletnich. Co więcej, osoba małoletnia do lat 15 korzysta z widzenia z tymczasowo aresztowanym pod opieką pozostającego na wolności przedstawiciela ustawowego lub pełnoletniej osoby najbliższej, a w razie gdy uprawniony do opieki nad osobą małoletnią podczas widzenia nie uzyskał zgody na widzenie, nie chce lub nie może z niego skorzystać — pod opieką funkcjonariusza lub pracownika aresztu śledczego wyznaczonego przez dyrektora aresztu śledczego.

Widzenia z osadzonym

Stosownie do treści art. 105 § 1 k.k.w. [s]kazanemu należy umożliwiać utrzymywanie więzi przede wszystkim z rodziną i innymi osobami bliskimi przez widzenia, korespondencję, rozmowy telefoniczne, paczki i przekazy pieniężne, a w uzasadnionych wypadkach, za zgodą dyrektora zakładu karnego, również przez inne środki łączności, oraz ułatwiać utrzymywanie kontaktów z podmiotami, o których mowa w art. 38 § 1.

Ilość widzeń skazanego obwarowana jest typem zakładu w jakim on przebywa i tak:

• w zakładzie karnym typu zamkniętego skazani mogą korzystać z dwóch widzeń w miesiącu, a za zgodą dyrektora zakładu karnego wykorzystać je jednorazowo;
• w zakładzie karnym typu półotwartego skazani mogą korzystać z trzech widzeń w miesiącu, które za zgodą dyrektora zakładu karnego mogą być połączone;
• w zakładzie karnym typu otwartego skazany może korzystać z nieograniczonej liczby widzeń.

Sam czas widzenia jest ograniczony i trwa 60 minut. Co do zasady w tym samym dniu skazanemu udziela się tylko jednego widzenia, jednakże niekiedy za zgodą dyrektora zakładu karnego mogą być one połączone.

Rozmowy telefoniczne — tymczasowo aresztowany

Stosownie do treści art. 217c § 1c k.k.w. [t]ymczasowo aresztowany w  szczególnie uzasadnionych wypadkach, zwłaszcza gdy bezpośredni kontakt jest niemożliwy lub szczególnie utrudniony, lub gdy wynika to z nagłej sytuacji życiowej, może korzystać, w terminach ustalonych w porządku wewnętrznym obowiązującym w  areszcie śledczym, z  samoinkasującego aparatu telefonicznego do kontaktu z inną osobą niż wymieniona w § 1a. Przeprowadzenie rozmowy wymaga każdorazowej zgody organu, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje, wydanej w formie zarządzenia, o którym mowa w § 2 lub  3, chyba że organ, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje, zarządzi inaczej; w takim wypadku zarządzenie obowiązuje do chwili zmiany organu, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje; organ do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje wydaje zarządzenie o odmowie wyrażenia zgody na korzystanie przez  tymczasowo aresztowanego z samoinkasującego aparatu telefonicznego albo o jej cofnięciu, jeżeli nie zachodzi szczególnie uzasadniony wypadek, o którym mowa w  zdaniu pierwszym albo w wypadku, o którym mowa w § 2.

W związku z powyższym tymczasowo aresztowany może korzystać z aparatu telefonicznego. Niemniej jednak, jest to kontakt ograniczony i możliwy dopiero po uzyskaniu zgody organu, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje. Od momentu uzyskania zgody skazany co najmniej raz w tygodniu ma prawo korzystać z samoinkasującego aparatu telefonicznego na własny koszt lub na koszt rozmówcy w sposób i w terminach ustalonych w porządku wewnętrznym obowiązującym w zakładzie karnym. W uzasadnionych wypadkach dyrektor zakładu karnego może udzielić zgody na skorzystanie z samoinkasującego aparatu telefonicznego na koszt zakładu karnego. Ponadto kwestie dotyczące dni, godzin i miejsca korzystania z samoinkasującego aparatu telefonicznego zawarte są w  porządku wewnętrznym aresztu śledczego.

Rozmowy telefoniczne — osadzony

Stosownie do treści art. 8 § 4 k.k.w [s]kazany pozbawiony wolności może korzystać co najmniej raz w tygodniu, w terminach ustalonych w porządku wewnętrznym obowiązującym w zakładzie karnym lub areszcie śledczym, z samoinkasującego aparatu telefonicznego do  kontaktu z osobą, o której mowa w § 3. W szczególnie uzasadnionych wypadkach, jeżeli wyznaczone terminy czynności procesowych wskazują na konieczność niezwłocznego skorzystania z samoinkasującego aparatu telefonicznego, dyrektor zakładu karnego lub aresztu śledczego udziela zgody na kontakt poza terminami ustalonymi w porządku wewnętrznym obowiązującym w zakładzie karnym lub areszcie śledczym.

Zatem osoba osadzona również ma prawo do korzystania z aparatu telefonicznego co najmniej raz w tygodniu, w terminach ustalonych w porządku wewnętrznym obowiązującym w zakładzie karnym lub areszcie śledczym.

Korespondencja – tymczasowo aresztowany

Korespondencja, którą wyślemy osobie tymczasowo aresztowanej nie jest przekazywana od razy w ręce adresata. Taki list podlega cenzurze – art. 217 § 1 i 2 k.k.w. Zatem wówczas gdy korespondencja trafi do właściwej jednostki penitencjarnej, służba więzienna wysyła ją do organ, do którego dyspozycji pozostaje tymczasowo aresztowany w celu zweryfikowania jej treści i zawartości. Weryfikacja w szczególności ma na celu ustalenie czy korespondencja nie zawiera informacji, których tymczasowo aresztowany nie powinien otrzymać. Jeżeli korespondencja przeszła pomyślnie weryfikację, wówczas jest ona przekazywany osobie tymczasowo aresztowanej.

Co ważne, korespondencję tymczasowo aresztowanego z obrońcą ustanowionym lub wyznaczonym w sprawie, w której zastosowano tymczasowe aresztowanie, przesyła się bezpośrednio do adresata, chyba że organ, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje, w szczególnie uzasadnionych wypadkach, zarządzi inaczej.

Korespondencja – osadzony

Zgodnie z art. 8a § 1 k.k.w. [k]orespondencja skazanego pozbawionego wolności również podlega cenzurze i nadzorowi, chyba że ustawa stanowi inaczej. Podobnie jak w odniesieniu do osoby tymczasowo aresztowanej korespondencja skazanego pozbawionego wolności z obrońcą lub pełnomocnikiem będącym adwokatem lub radcą prawnym nie podlega cenzurze, nadzorowi oraz zatrzymaniu i powinna być bezzwłocznie przekazywana do adresata.

Warto podkreślić, że:

• w zakładzie karnym typu zamkniętego — korespondencja skazanych podlega cenzurze administracji zakładu karnego, chyba że ustawa stanowi inaczej;
• w zakładzie karnym typu półotwartego — korespondencja skazanych może podlegać cenzurze administracji zakładu karnego;
• w zakładzie karnym typu otwartego — korespondencja skazanych może podlegać cenzurze administracji zakładu karnego.

Co prowadzi do wniosku, że korespondencja, którą otrzymują lub wysyłają osadzeni w zakładach karnych typu zamkniętego uprzednio jest kontrolowana, a także cenzurowana przez kadrę. Natomiast korespondencja którą otrzymują lub wysyłają osadzeni w zakładach karnych typu półotwartego oraz otwartego może podlegać cenzurze – zatem jest mniejsza – mówi adw. Karolina Machnicka z  kancelarii Zemła Szymański Adwokaci sp.j. https://zemla-szymanski.pl/ Warto dodać, że kontrola zawartości listów i paczek ma na celu eliminację wpływających do jednostki przedmiotów niebezpiecznych lub niedozwolonych.

Mimo, że kontakt z osobą przebywającą w Areszcie Śledczym jest obwarowany licznymi ograniczeniami i określonymi formułami czy wnioskami to nie należy zapominać, że osoba znajdująca się tam potrzebuje kontaktu z najbliższymi.

Dziękujemy, że przeczytałaś/eś nasz artykuł do końca. Jeśli chcesz być na bieżąco z informacjami prawnymi, zapraszamy do naszego serwisu ponownie!
Jeżeli podobał Ci się artykuł podziel się z innymi udostępniając go w mediach społecznościowych - poniżej masz szybkie linki do udostępnień.