Niezamówione świadczenia

Przedsiębiorca przesyłający niezamówiony towar lub udostępniając niezamówioną przez konsumenta usługę, nie ma prawa żądać wynagrodzenia czy opłat za przesłanie niezamówionego towaru konsumentowi.

Przesyłka kurierska

Art. 5 ustawy o prawach konsumenta

1. Spełnienie świadczenia niezamówionego przez konsumenta, o którym mowa w art. 9 pkt 6 ustawy z dnia 23 sierpnia 2007 r. o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym (Dz. U. Nr 171, poz. 1206 oraz z 2014 r. poz. 827), następuje na ryzyko przedsiębiorcy i nie nakłada na konsumenta żadnych zobowiązań.

2. Brak odpowiedzi konsumenta na niezamówione świadczenie nie stanowi zgody na zawarcie umowy.

Niniejszy artykuł ma za zadanie wyeliminować sytuacje, gdzie na konsumencie spoczywa jakikolwiek ciężar, czy ryzyko sytuacji w której przedsiębiorca, bez zamówienia wysłał do niego towar.

Podobnie zapisy ustawy o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym zabraniają żądania natychmiastowej lub odroczonej zapłaty za produkty, które zostały dostarczone przez przedsiębiorcę, ale nie zostały zamówione przez konsumenta.

Spełnienie świadczenia niezamówionego przez konsumenta nie nakłada na konsumenta żadnych zobowiązań.

Przedsiębiorca zatem przesyłający niezamówiony towar lub udostępniając niezamówioną przez konsumenta usługę, nie ma i nie będzie miał prawa żądać wynagrodzenia lub zapłaty ceny czy opłat za przesłanie niezamówionego towaru konsumentowi, a konsument nie ma obowiązku zwrotu towaru ani zapłaty za jego przesłanie do przedsiębiorcy.

Konsumenta nie obciążają również koszty przechowania towaru.

Umieszczenie w materiałach marketingowych faktur lub podobnych dokumentów sugerujących konieczność zapłaty za produkt, którego konsument nie zamawiał lub żądanie natychmiastowej lub odroczonej zapłaty za produkty bądź zwrotu lub przechowania produktów, które zostały dostarczone przez przedsiębiorcę, ale nie zostały zamówione przez konsumenta, jest uznawane ponadto za nieuczciwą praktykę rynkową.

Ciężar wykazania uczciwości praktyki spoczywa na przedsiębiorcy, któremu zarzuca się stosowanie takiej nieuczciwej praktyki rynkowej.

Przepisy obowiązujące do 24 grudnia 2014 r. dawały uprawnienie sprzedawcy w zakresie świadczeń zastępczych. W sytuacji, gdy przedsiębiorca nie mógł wykonać zobowiązania z powodu choćby przejściowej niemożności spełnienia świadczenia o właściwościach zamówionych przez konsumenta, wówczas przedsiębiorca miał możliwość, zwolnić się z zobowiązania przez spełnienie świadczenia zastępczego, odpowiadającego tej samej jakości i przeznaczeniu oraz za tę samą cenę lub wynagrodzenie, informując zarazem konsumenta na piśmie o jego prawie nieprzyjęcia tego świadczenia i odstąpienia od umowy, ze zwrotem rzeczy na koszt przedsiębiorcy. Nowe przepisy nie uwzględniają takiego uprawnienia.

Brak zgody

Przepisy dodatkowo zabezpieczają konsumenta przed nieświadomym, czy też milczącym zawarciem umowy. Zgoda konsumenta nie może być zatem dorozumiana.

Przykładowo nieskteczne będzie działanie przedsiebiorcy, który prześle konsumentowi ofertę z informacją, że brak odpowiedzi skutkuje zawarciem umowy i wiąże się z koniecznością np. zapłacenia ceny za towar będący przedmiotem umowy sprzedaży czy też zapłacenia za usługę.

Również w przypadku, gdy konsument skorzysta z dostarczonego mu towaru lub usługi ( np. z treści cyfrowych), których jednak wcześniej nie zamawiał, nie można tego traktować jako dorozumianej zgody na zwarcie umowy.

Dziękujemy, że przeczytałaś/eś nasz artykuł do końca. Jeśli chcesz być na bieżąco z informacjami prawnymi, zapraszamy do naszego serwisu ponownie!
Jeżeli podobał Ci się artykuł podziel się z innymi udostępniając go w mediach społecznościowych - poniżej masz szybkie linki do udostępnień.

Security Magazine

Czy ten artykuł był przydatny?

Newsletter

Bądźmy w kontakcie! Zapisz się na newsletter, a raz na jakiś czas wyślemy Ci powiadomienie o najważniejszych tematach. Dla subskrybentów newslettera przygotowujemy specjalne wydarzenia np. webinaria. Nie pożałujesz!